De Engelse alternatieve rockgroep ‘Diesel Park West’ is actief in de muziekwereld sinds 1980 (eerst nog als ‘The Filberts’) en de band heeft in die 42 jaar enkele personeelswijzigingen doorgemaakt maar draait eigenlijk sinds de oprichting nog altijd rond zanger, songschrijver, multi-instrumentalist en frontman John Butler en gitarist Rich Barton. Tijdens de twee jaar durende coronaperiode heeft Butler zich vooral bezig gehouden met het componeren van nieuwe nummers waarvan er uiteindelijk twaalf terecht zijn gekomen op het nieuwe album “Not Quite The American Dream”, de tiende studioplaat in de lange carrière van ‘Diesel Park West’ die eind juli 2022 zal uitgebracht worden en de opvolger is van het album “Let It Melt” uit de herfst van 2019.

Deze nieuwe plaat werd in de lente en de herfst van 2020 in volle Covid 19-tijden opgenomen in twee verschillende studio’s: de ‘D-Line Studio’ in het Britse Leicester en in de ‘Pleasantry Lane Studio’ in het Amerikaanse Dallas, Texas. Daar werden o.a. bijdragen opgenomen van Salim Nourallah als backing vocalist op twee tracks, van Paul Averitt die backing vocals verzorgt op drie nummers en instrumentale extra’s van Dave Bryant en John Dufilho op drums en David DeShazo op basgitaar bij vier tracks. Dat instrument werd op de andere songs ingespeeld door John Butler, die zelf ook tekende voor het werk op elektrische en akoestische gitaar, piano en Hammondorgel.

De kwaliteiten van Butler als songschrijver hoeven niet echt meer onderstreept te worden. Op deze plaat bewijst hij dit nogmaals in o.a. de twee songs die we op de video hebben meegegeven: eerst “Secondary Modern Man” en daarna in de ‘lyrics’-video van het nummer “Surrender Shuffle”. Maar ook de in de vakpers gemaakte vergelijkingen met de sound van Ray Davies & ‘The Kinks’ kunnen we hier enkele keren gemakkelijk herkennen zoals in de twee net op de video’s vermelde songs en in de openingstrack “Best Of You”.

De Britse sound overheerst in de meeste tracks op “Not Quite The American Dream” zoals we kunnen horen in de nummers “Gonna Need A Licence”, “Peace March”, “Lunch On The Moon” en “Gone Gone Gone”, songs die herinneringen oproepen aan de seventies-sound van Britse rockbands als ‘The Kinks’, ‘The Who’ en/of ‘T. Rex’ maar die hier wel door John Butler met zijn toch wel unieke stemgeluid worden gezongen. Naar onze bescheiden mening heeft hij met het nummer “If I Had Yesterday” de beste song opgespaard om dit tiende album van ‘Diesel Park West’ mee af te sluiten.

(valsam)